| Overzicht van psychische stoornissen bij kinderen en adolescenten | meer kinderen |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
Verschillende belangrijke psychische stoornissen, zoals depressie, angststoornissen en eetstoornissen, beginnen vaak tijdens de kindertijd en adolescentie. Sommige stoornissen, zoals autisme, beginnen alleen tijdens de kindertijd.
Schizofrenie en aanverwante psychische stoornissen (soms psychotische stoornissen genoemd) komen veel minder vaak voor in de kindertijd. Als ze voorkomen, beginnen ze meestal midden in de adolescentie tot jongvolwassenheid (tot midden 30).
Maar liefst 20% van de kinderen en adolescenten kan een geestelijke gezondheidsstoornis hebben die op de een of andere manier beperkingen veroorzaakt. Het risico om gediagnosticeerd te worden met een psychische aandoening neemt toe met de leeftijd. Volgens sommige schattingen voldoet ongeveer 30% van de adolescenten tussen 13 en 17 jaar aan de criteria voor twee of meer psychische stoornissen. Stressfactoren in de omgeving (bijvoorbeeld de COVID-19 pandemie) kunnen belangrijke routines en relaties zodanig verstoren dat zelfs anderszins veerkrachtige kinderen en adolescenten kwetsbaarder worden voor psychische stoornissen.
Op een paar uitzonderingen na lijken de symptomen van psychische stoornissen vaak op gevoelens die elk kind ervaart, zoals verdriet, boosheid, achterdocht, opwinding, teruggetrokkenheid en eenzaamheid. Het verschil tussen een stoornis en een normaal gevoel is de mate waarin het gevoel zo sterk wordt dat het de activiteiten van het normale leven overweldigt en verstoort of het kind eronder lijdt. Artsen gebruiken dus klinische criteria en beoordelingsvermogen om te bepalen wanneer bepaalde gedachten en emoties niet langer een normaal onderdeel van de kinderervaring zijn en een stoornis vormen.
Naast stemmingsstoornissen (bv. depressie, angst) en eetstoornissen zijn er nog andere soorten gedragsstoornissen. Verstorende gedragsstoornissen beïnvloeden voornamelijk het gedrag. Het gedrag is niet opzettelijk storend, maar kan anderen storen, waaronder leerkrachten, leeftijdsgenoten en familieleden. Deze stoornissen omvatten:
- aandachtstekortstoornis/hyperactiviteitstoornis (de meest voorkomende)
- oppositionele opstandige stoornis
- minder vaak, gedragsstoornis
Neurologische ontwikkelingsstoornissen beïnvloeden zowel de geestelijke gezondheid als de algemene ontwikkeling van kinderen. Deze stoornissen omvatten:
- Autisme spectrum stoornissen
- Rett-syndroom
- Fragiele X-syndroom
- DiGeorge-syndroom
- Mitochondriale aandoeningen
Autismespectrumstoornissen kunnen gepaard gaan met een combinatie van verstoorde sociale relaties, een beperkt aantal interesses, abnormale taalontwikkeling en -gebruik en in sommige gevallen een verstandelijke beperking. Het Rett syndroom, een genetische aandoening, veroorzaakt een aantal vergelijkbare symptomen, waaronder problemen met sociale vaardigheden en communicatie.
Diagnose
- een bezoek aan een arts of gedragsdeskundige
- soms vragenlijsten over symptomen
- soms observeren van het gedrag van het kind
Geen enkele test kan de diagnose van een psychische stoornis bevestigen. Artsen vertrouwen op een gesprek met het kind of de jongere en observaties van ouders en leerkrachten en op de observaties tijdens het bezoek aan het spreekuur om vast te stellen of er sprake is van een psychische stoornis. Soms verwijzen artsen het kind of de jongere door naar een professional in de geestelijke gezondheidszorg die is opgeleid om psychische stoornissen bij kinderen en jongeren te diagnosticeren en te behandelen. Deze professionals kunnen speciaal ontworpen interview- en beoordelingsinstrumenten gebruiken om het kind te evalueren.
Artsen kunnen bloedtesten doen om te controleren op neurologische ontwikkelingsstoornissen, zoals het Fragiele X-syndroom, het Rett-syndroom en het DiGeorge-syndroom.
Wist u dat...
|
Bronnen: