| Alternatieve woonvormen voor ouderen | meer ouderen |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
Woonvormen en relaties waarbij men niet samenwoont met een partner, een volwassen kind of alleen woont, komen vrij vaak voor onder ouderen. Een aanzienlijk deel van de ouderen die nooit getrouwd zijn geweest, gescheiden zijn of weduwnaar/weduwe zijn, heeft bijvoorbeeld langdurige en hechte relaties met broers en zussen, vrienden en partners. Sommige ouderen kiezen er om financiële of andere redenen voor om als ongehuwde partners samen te wonen.
Ouderen in ongehuwde partnerschappen kunnen met bijzondere uitdagingen worden geconfronteerd. Het gezondheidszorgsysteem erkent hun partner mogelijk niet als iemand die een rol speelt in beslissingen over zorg of als deel van het gezin van de persoon en biedt mogelijk geen diensten die geschikt zijn voor hun situatie. Een partner heeft bijvoorbeeld mogelijk geen wettelijke bevoegdheid om beslissingen te nemen voor een persoon met cognitieve beperkingen en kan mogelijk geen kamer delen in een woonzorgcentrum of andere gemeenschappelijke woonvorm. De wetgeving met betrekking tot wie ouderen in het ziekenhuis mag bezoeken en behandelingsbeslissingen voor hen mag nemen (zie Surrogaatbesluitvorming) wanneer zij zelf niet in staat zijn om dergelijke beslissingen te nemen, verschilt van staat tot staat, zodat mensen in deze omstandigheden mogelijk een advocaat moeten raadplegen.
In sommige gevallen is iemand bereid om in te trekken bij een steeds afhankelijker wordende oudere. Die persoon is meestal een volwassen kind, maar het kan ook een ander familielid of zelfs een vriend zijn. De persoon die intrekt, kan alleen gezelschap bieden of ook bepaalde zorgtaken op zich nemen. Deze woonvorm kan ervoor zorgen dat ouderen langer in hun eigen huis kunnen blijven wonen en kan voor alle betrokkenen zeer bevredigend zijn. De verwachtingen van elke persoon met betrekking tot de woonvorm moeten echter duidelijk worden uitgedrukt en overeengekomen.
Homoseksuele of transgender ouderen
Naar schatting is ongeveer 7,6% van de Amerikaanse bevolking lesbisch, homoseksueel, biseksueel of transgender (LGBT), waaronder maar liefst 2,3% van de mensen boven de 65 jaar. Een derde van de LGBT-ouderen heeft beperkte financiële middelen, waaronder 40% van de LGBT-volwassenen boven de 80 jaar en 48% van degenen die zich als transgender identificeren.
Naast hoge armoedecijfers en vaak een leven lang discriminatie en onderdrukking, worden ouderen in een homoseksuele relatie geconfronteerd met speciale uitdagingen op het gebied van zorg. Het gezondheidszorgsysteem is mogelijk niet op de hoogte van hun seksuele geaardheid of genderidentiteit, erkent hun partner mogelijk niet als iemand die een rol speelt in beslissingen over zorg of als deel van het gezin van de persoon, en biedt mogelijk geen diensten die geschikt zijn voor hun omstandigheden. Gezondheidszorgprofessionals moeten vragen stellen over partners, burgerlijke staat en woonsituatie en LGBT-mensen helpen omgaan met specifieke uitdagingen voor hun levensstijlkeuzes.
Bronnen: