Geboorteafwijkingen van het oor meer kinderen  

 Meer: Geboorteafwijkingen van het gezicht en de schedel:
 • Inleiding tot geboorteafwijkingen aan het gezicht of de schedel   • Gespleten lip en gespleten gehemelte   • Craniosynostosis   • Afwijkingen aan een oor   • Afwijkingen aan een oog   • Afwijkingen aan de kaak 

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Let op:  in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.

Wat is het?
Oren kunnen bij de geboorte ontbreken, misvormd zijn of onvolledig ontwikkeld zijn.

Geboorteafwijkingen, ook wel aangeboren afwijkingen genoemd, zijn lichamelijke afwijkingen die zich voordoen voordat een baby wordt geboren. ‘Aangeboren’ betekent ‘aanwezig bij de geboorte’. (Zie ook Inleiding tot geboorteafwijkingen van het gezicht en de schedel.)

Geboorteafwijkingen van het oor zijn onder andere:

  • microtia, een klein en misvormd of onderontwikkeld uitwendig oor (oorlel)
  • atresie van de uitwendige gehoorgang, een gedeeltelijk of volledig afgesloten gehoorgang
  • laagstaande oren, waarbij de oren zich onder de normale positie op het hoofd bevinden
  • oorgroeven en oorflapjes, kleine afwijkingen die zich meestal aan de voorkant van het oor bevinden

Microtia en atresie van de uitwendige gehoorgang komen vaak samen voor en worden meestal bij of kort na de geboorte vastgesteld. In ernstige gevallen kan de gehoorgang ontbreken.

Laagstaande oren kunnen voorkomen bij een aantal genetische syndromen en kinderen hebben vaak een ontwikkelingsachterstand. Oren worden als laagstaand beschouwd als de bovenkant van het oor zich onder de buitenste ooghoeken bevindt.

Oorgaten en oorflapjes zijn veelvoorkomende aangeboren afwijkingen. Ze kunnen wijzen op andere problemen bij kinderen, dus artsen testen ze vaak op gehoorverlies en andere aangeboren afwijkingen. Kinderen met oorputjes lopen een verhoogd risico op nierproblemen, dus artsen kunnen ook echografisch onderzoek van de nieren uitvoeren.

   Diagnose   

  • beoordeling door een arts
  • gehoortests
  • beeldvormende onderzoeken van de schedel
  • soms genetische tests

Artsen kunnen veel ooraandoeningen vaststellen tijdens een lichamelijk onderzoek.

Artsen voeren gehoortests uit om te zien of het gehoor is aangetast en doen ook beeldvormende onderzoeken van de schedel om te kijken of er problemen zijn met de botten.

Een baby met aangeboren afwijkingen aan het oor kan worden onderzocht door een geneticus. Een geneticus is een arts die gespecialiseerd is in genetica (de wetenschap van genen en hoe bepaalde eigenschappen of kenmerken van ouders op kinderen worden overgedragen). Er kan genetisch onderzoek worden gedaan op een bloedmonster van de baby om te kijken of er afwijkingen in de chromosomen en genen zijn. Dit onderzoek kan artsen helpen om te bepalen of een specifieke genetische aandoening de oorzaak is en andere oorzaken uitsluiten.

   Behandeling   

  • chirurgie
  • hoortoestel

De behandeling van ooraandoeningen kan bestaan uit reconstructieve chirurgie om een normaal ogend buitenoor en een uitwendige gehoorgang te creëren.

Soms is een gehoorapparaat nodig.

Omdat abnormale genen een rol kunnen spelen bij het ontstaan van aangeboren afwijkingen aan het oor, kunnen getroffen families baat hebben bij genetisch advies.

Bronnen:

   Einde van de pagina