Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
Bulleuze keratopathie komt het meest voor bij oudere volwassenen. Het kan op zichzelf voorkomen, in families voorkomen en soms optreden na een oogoperatie, zoals het verwijderen van staar. Symptomen De symptomen zijn meestal erger bij het ontwaken, omdat er vocht ophoopt wanneer de ogen gesloten zijn. Naarmate de dag vordert, droogt het aangetaste oog uit doordat het vocht verdampt, waardoor de symptomen verdwijnen. Diagnose
De diagnose van bulleuze keratopathie is gebaseerd op het typische uiterlijk van een gezwollen, troebel hoornvlies met blaren op het oppervlak. Voor het onderzoeken van het hoornvlies wordt een spleetlamp gebruikt, een instrument waarmee een arts het oog onder hoge vergroting kan onderzoeken. Tijdens het onderzoek kan de arts oogdruppels toedienen die een geelgroene kleurstof bevatten, fluoresceïne genaamd. De fluoresceïne kleurt tijdelijk de beschadigde delen van het hoornvlies, waardoor beschadigde delen die anders niet zichtbaar zijn, zichtbaar worden. Behandeling
Bulloze keratopathie wordt behandeld door een oogarts (een arts die gespecialiseerd is in de evaluatie en behandeling – chirurgisch en niet-chirurgisch – van oogaandoeningen). Zoute oogdruppels (hypertonische zoutoplossing) en zoute zalven (hypertonisch natriumchloride) worden gebruikt om het overtollige vocht uit het hoornvlies te verwijderen. Soms worden medicijnen gegeven die de druk in het oog verlagen. Soms kunnen zachte contactlenzen gedurende een korte periode worden gebruikt om het ongemak te verminderen door als een soort verband voor het hoornvlies te fungeren. Als het gezichtsvermogen verminderd is of het ongemak aanzienlijk en langdurig is, wordt vaak een hoornvliestransplantatie uitgevoerd. Bronnen:
|