Herpes zoster ophthalmicus meer ogen   
  Herpes zoster virus ophthalmicus;  Oftalmische herpes zoster;  Varicella-zoster virus ophthalmicus

 Meer: Hoornvlies aandoeningen:
  Inleiding tot hoornvliesaandoeningen    Cogan-syndroom    Herpes Simplex Keratitis    Herpes Zoster Ophthalmicus    Hoornvlies transplantatie    Hoornvlies zweer    Interstitiële Keratitis    Keratoconjunctivitis Sicca    Keratoconus    Keratomalacia    Bulleuze Keratopathie    Oppervlakkige Punctaat Keratitis    Perifere ulceratieve keratitis    Phlyctenulaire Keratoconjunctivitis 

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Let op:  in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.

Wat is het?
Herpes zoster ophthalmicus is een gereactiveerde infectie van het oog die wordt veroorzaakt door het varicella-zoster-virus, het virus dat waterpokken en gordelroos veroorzaakt.

  • symptomen zijn onder meer pijn en tintelingen in het voorhoofd, blaasjes op het voorhoofd en de neus, oogpijn en roodheid, lichtgevoeligheid en zwelling van de oogleden.
  • artsen stellen de diagnose herpes zoster ophthalmicus op basis van tekenen van gordelroos en betrokkenheid van het oog.
  • het gordelroosvaccin kan helpen om reactivering van het varicella-zoster-virus te voorkomen.
  • mensen met herpes zoster ophthalmicus worden behandeld met antivirale medicijnen.

Varicella-zoster is het virus dat waterpokken veroorzaakt. Als mensen eenmaal besmet zijn, blijft het virus in een slapende (inactieve) fase in de zenuwwortels. Bij sommige mensen wordt het virus opnieuw actief door een afnemende immuniteit als gevolg van veroudering en kan het zich verspreiden naar de huid, wat herpes zoster veroorzaakt, ook wel gordelroos genoemd. Als het virus het voorhoofd of de neus aantast, kan bij ongeveer de helft van de mensen ook het oog worden geïnfecteerd, aan dezelfde kant als de aangetaste huid.

   Symptomen   
Pijn of tintelingen in het voorhoofd kunnen optreden vóór andere symptomen (dit wordt een prodroom genoemd).

De huid van het voorhoofd en soms het puntje van de neus zijn bedekt met kleine, uiterst pijnlijke, rode blaasjes.

Een infectie van het oog veroorzaakt pijn, roodheid, lichtgevoeligheid en zwelling van de oogleden. Het hoornvlies (de doorzichtige laag voor de iris en pupil) kan geïnfecteerd en ontstoken raken. Maanden en jaren later kan het hoornvlies gezwollen, ernstig beschadigd en littekenweefsel vertonen. De structuren achter het hoornvlies kunnen ontstoken raken (uveïtis), de druk in het oog kan toenemen (glaucoom) en het hoornvlies kan gevoelloos worden, waardoor het kwetsbaar wordt voor letsel. Mensen kunnen pijn ontwikkelen nadat de uitslag is verdwenen, dit wordt postherpetische neuralgie genoemd.

   Diagnose   

  • beoordeling door een arts

Het verschijnen van actieve gordelroos, een voorgeschiedenis van de typische uitslag of oude littekens als gevolg van een eerdere gordelroosuitslag helpen een arts bij het stellen van de diagnose gordelroos.

   Behandeling   

  • antivirale medicijnen die via de mond worden ingenomen
  • corticosteroïde oogdruppels
  • oogdruppels om de pupil verwijd te houden

Net als bij gordelroos elders op het lichaam kan een vroege behandeling met een antiviraal medicijn zoals aciclovir, valaciclovir of famciclovir (die via de mond worden ingenomen) de duur van de pijnlijke uitslag verkorten. Wanneer herpes zoster het gezicht infecteert en het oog bedreigt, vermindert een behandeling met een antiviraal medicijn het risico op oogcomplicaties.

Corticosteroïden, meestal in de vorm van oogdruppels, kunnen ook nodig zijn als het oog ontstoken is.

Oogdruppels, zoals cyclopentolaat of atropine, worden gebruikt om de pupil verwijd te houden, om een ernstige vorm van glaucoom te helpen voorkomen en om pijn te verlichten.

   Preventie   
Een recombinant herpes zoster-vaccin wordt aanbevolen voor gezonde mensen van 50 jaar of ouder, ongeacht of ze waterpokken of herpes zoster hebben gehad of het oudere herpes zoster-vaccin hebben gekregen. Het recombinante vaccin is bij meer dan 90% van de mensen effectief, terwijl het oudere vaccin bij 50% van de mensen effectief was.


Bronnen:


  Einde van de pagina