Sondevoeding meer voeding  

Deze file moet nog netter worden opgeschreven en voorzien worden van de nodige links naar andere aandoeningen

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Wat is het?
Lage-druk hoofdpijn ontstaat wanneer hersenvocht wordt verwijderd tijdens een ruggenprik (lumbaalpunctie) of weglekt door een cyste of scheur in een van de weefsellagen die het ruggenmerg bedekken (hersenvliezen). Het verlies van deze vloeistof, die rond de hersenen stroomt en ze beschermt, vermindert de druk rond de hersenen.

Wat is het?
Lage-druk hoofdpijn ontstaat wanneer hersenvocht wordt verwijderd tijdens een ruggenprik (lumbaalpunctie) of weglekt door een cyste of scheur in een van de weefsellagen die het ruggenmerg bedekken (hersenvliezen). Het verlies van deze vloeistof, die rond de hersenen stroomt en ze beschermt, vermindert de druk rond de hersenen.

Door David R. Thomas MD, St. Louis University School of Medicine Herzien/gewijzigd apr 2022 | Gewijzigd sep 2022 PROFESSIONELE VERSIE BEKIJKEN Procedure Formules Complicaties Onderwerp Hulpmiddelen 3D-modellen (0) Audio (0) Rekenmachines (0) Afbeeldingen (2) Laboratoriumtest (0) Tabellen (1) Video's (0) sondevoeding kan worden gebruikt om mensen te voeden van wie het spijsverteringskanaal normaal functioneert, maar die niet genoeg kunnen eten om aan hun voedingsbehoeften te voldoen. Dit zijn bijvoorbeeld mensen met het volgende Een slechte eetlust gedurende een lange tijd Ernstige eiwit-energie ondervoeding (een ernstig tekort aan eiwitten en calorieën) Coma of sterk verminderde alertheid Leverfalen Een hoofd- of nekletsel of een andere aandoening waardoor ze niet via de mond kunnen eten Een ernstige ziekte (zoals brandwonden) die de voedingsbehoeften doet toenemen Als mensen ernstig ziek of ondervoed zijn, kunnen ze voor de operatie sondevoeding krijgen. In vergelijking met intraveneuze voeding heeft sondevoeding de volgende voordelen: De structuur en functie van het spijsverteringskanaal blijven beter behouden. De kosten zijn lager. Het veroorzaakt waarschijnlijk minder complicaties, vooral infecties. Procedure voor sondevoeding Waar een sondevoeding wordt ingebracht, hangt meestal af van hoe lang sondevoeding nodig is: Voor minder dan 4 tot 6 weken: Een dun plastic slangetje wordt via de neus door de keel naar de maag (nasogastrische sonde) of de dunne darm (nasoduodenale sonde) geleid. Als de neus beschadigd is, kan de sonde via de mond worden ingebracht. Langer dan 4 tot 6 weken: De sonde wordt rechtstreeks in de maag of dunne darm ingebracht via een kleine incisie in de buik. Een voedingssonde via de neus inbrengen Nasogastrische en nasoduodenale sondes kunnen meestal worden ingebracht terwijl de persoon wakker is. Het slangetje wordt met glijmiddel in de neus en via de keel ingebracht. Een sonde kan kokhalzen veroorzaken als hij in de keel komt, dus wordt de persoon gevraagd om te slikken of krijgt hij water via een rietje om te helpen bij het slikken. Slikken kan kokhalzen verminderen of voorkomen en de sonde door de keel helpen. Als het buisje eenmaal in de keel en in de slokdarm zit, kan het gemakkelijk in de maag of dunne darm worden geschoven. Artsen doen soms onderzoeken, zoals een röntgenfoto van de buik, om er zeker van te zijn dat de tube goed geplaatst is. Nasogastrische Intubatie Nasogastrische Intubatie Een voedingssonde rechtstreeks in de maag of darm inbrengen Wanneer een voedingssonde rechtstreeks in de maag of dunne darm moet worden ingebracht, wordt vaak een percutane endoscopische gastrostomie (PEG)-sonde gebruikt. Voordat een PEG-sonde wordt ingebracht, krijgen mensen een kalmerend middel en soms een pijnstiller, meestal intraveneus. Er kan ook een verdovende spray achter in de keel worden gespoten om de drang om te hoesten of kokhalzen te onderdrukken. Vervolgens brengen artsen een endoscoop in via de mond in de maag of dunne darm. De endoscoop heeft een camera op het uiteinde, waardoor de artsen de binnenkant van de maag kunnen bekijken en kunnen bepalen waar de PEG-slang moet worden geplaatst. Artsen maken dan een kleine incisie in de buik en brengen de PEG-slang in. Mensen moeten vasten voor de procedure en eten en drinken is beperkt nadat de test is voltooid totdat de kokhalsreflex terugkeert. Voedingsbuis Voedingsbuis Als een PEG-sonde niet kan worden geplaatst, kan een chirurgische ingreep worden gebruikt om artsen te helpen de voedingssonde rechtstreeks in de maag of dunne darm te plaatsen. Deze procedure kan op een van de volgende manieren worden uitgevoerd: Met behulp van een kijkbuis (laparoscoop), waarvoor slechts een kleine incisie net onder de navel nodig is Het maken van een relatief grote incisie in de buik omdat artsen het gebied door de incisie moeten bekijken zodat ze de buis op de juiste plaats kunnen plaatsen. Na het inbrengen van een voedingssonde Mensen met een voedingssonde moeten rechtop zitten of met het hoofdeinde van het bed omhoog tijdens het voeden en gedurende 1 tot 2 uur erna. Deze houding vermindert het risico dat ze het voedsel inademen en zorgt ervoor dat de zwaartekracht het voedsel door het spijsverteringskanaal helpt bewegen. Gewoonlijk wordt meerdere keren per dag een relatief grote hoeveelheid voedsel (een bolus genoemd) gegeven. Als deze voedingen echter misselijkheid veroorzaken, worden continu kleine hoeveelheden voedsel gegeven. Formules Er zijn verschillende formules beschikbaar voor sondevoeding. Meestal wordt een formule gebruikt die een volledig uitgebalanceerd dieet biedt. Sommige formules zijn ontworpen om een specifiek tekort te behandelen en kunnen één enkele voedingsstof bevatten, zoals eiwitten, vetten of koolhydraten. Er zijn ook gespecialiseerde formules beschikbaar voor mensen met specifieke behoeften. Deze omvatten het volgende: Geconcentreerde formules met minder vocht voor mensen met een beperkte vochtinname Vezelverrijkte formules voor mensen met verstopping Formules zonder lactose voor mensen die lactose-intolerant zijn. Complicaties van sondevoeding Complicaties van sondevoeding komen vaak voor en kunnen ernstig zijn. Tabel Mogelijke problemen met sondevoeding Mogelijke problemen met sondevoeding Probleem Mogelijke gevolgen Opmerkingen Sonde-gerelateerd Aanwezigheid van de sonde in de neus of mond Ongemak Beschadiging van neus, keel of slokdarm Sinusitis Een sonde in de neus of mond, vooral als deze groot is, kan de weefsels irriteren en pijn en soms bloedingen veroorzaken. In dergelijke gevallen wordt de sonde meestal verwijderd en wordt de voeding voortgezet met een ander soort voedingssonde. Sinussen kunnen verstopt raken, waardoor infecties (sinusitis) waarschijnlijker worden. Verkeerde plaatsing van de sonde die via de neus of mond wordt ingebracht Beschadiging van het getroffen gebied Hoesten en kokhalzen Longontsteking In zeldzame gevallen gaat een buisje in de neus of mond door de luchtwegen in plaats van door de slokdarm. Hierdoor kan voedsel in de longen terechtkomen. Als de sonde in de luchtwegen wordt geplaatst, hoesten en kokhalzen mensen die bij bewustzijn en alert zijn. Onjuiste vervanging van een slang die eerder rechtstreeks in de maag of darm is geplaatst Peritonitis Wanneer een sonde van zijn plaats verschuift, moet hij worden verwijderd en opnieuw worden geplaatst. Als de buis oorspronkelijk rechtstreeks in de maag of darm was geplaatst


Bronnen:

Laatste wijziging: 01 december 2023 Colofon  Disclaimer  Privacy  Zoeken  Copyright © 2002- G. Speek

  Einde van de pagina