| Behandeling van kransslagaderaandoeningen met medicijnen | meer hart en bloedvaten |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
De hartspier heeft een constante toevoer van zuurstofrijk bloed nodig. De kransslagaders, die zich aftakken van de aorta net nadat deze het hart heeft verlaten, voeren dit bloed aan. Een kransslagaderaandoening die één of meer van deze slagaders vernauwt, kan de bloedstroom blokkeren en pijn op de borst (angina pectoris) of een acuut coronair syndroom veroorzaken (zie ook Overzicht van kransslagaderaandoeningen).
Bij een acuut coronair syndroom wordt de bloedtoevoer naar een deel van de hartspier (myocardium) sterk verminderd of afgesneden door een plotselinge verstopping in een kransslagader. Het gebrek aan bloedtoevoer naar een weefsel wordt ischemie genoemd. Als de toevoer langer dan een paar minuten sterk wordt verminderd of afgesneden, sterft het hartweefsel. Een hartaanval, ook wel myocardinfarct (MI) genoemd, is het afsterven van hartweefsel als gevolg van ischemie.
Er zijn veel verschillende redenen waarom artsen medicijnen geven aan mensen met coronaire hartziekte:
Geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van coronaire hartziekte*
- om pijn op de borst te verlichten door de belasting van het hart te verminderen en de slagaders wijder te maken (nitraten)
- om angina pectoris en acute coronaire symptomen te voorkomen (bètablokkers, calciumkanaalblokkers en soms ranolazine)
- om vernauwing van de kransslagader als gevolg van atherosclerose te voorkomen en terug te draaien (angiotensine-converterend enzym [ACE] remmers, angiotensine II receptorblokkers [ARB's], statines en anti-bloedplaatjes geneesmiddelen)
- een geblokkeerde slagader openen (geneesmiddelen die stolsels oplossen, anticoagulantia)
Nitraten
De meeste mensen krijgen nitroglycerine, dat de pijn verlicht door de bloeddruk te verlagen, waardoor het hart minder belast wordt, en mogelijk door slagaders te verwijden.
Meestal wordt het eerst onder de tong gegeven en daarna intraveneus.
Morfine
De meeste mensen die een hartaanval hebben gehad, ervaren ernstig ongemak en angst. Morfine heeft een kalmerend effect en vermindert de belasting van het hart.
Het wordt gegeven wanneer nitroglycerine niet kan worden gebruikt of niet effectief is; recente gegevens suggereren echter dat het kan interageren met antiplateletmedicijnen
en hun effectiviteit kan verminderen en het risico op overlijden licht kan verhogen.
Bètablokkers
Omdat het verlagen van de hartbelasting ook helpt om weefselschade te beperken, wordt meestal een bètablokker gegeven om de hartslag te vertragen.
Het vertragen van de hartslag zorgt ervoor dat het hart minder hard hoeft te werken en verkleint de oppervlakte van beschadigd weefsel.
Calciumkanaalblokkers
Calciumkanaalblokkers voorkomen dat bloedvaten vernauwen (vernauwen) en kunnen kransslagaderverkramping tegengaan. Alle calciumkanaalblokkers verlagen de bloeddruk.
Sommige van deze medicijnen, zoals verapamil en diltiazem, kunnen ook de hartslag verlagen. Dit effect kan nuttig zijn voor veel mensen, vooral voor mensen die geen
bètablokkers kunnen nemen of die niet genoeg verlichting krijgen van nitraten.
Ranolazine
Ranolazine is een geneesmiddel dat wordt gebruikt om angina pectoris te behandelen bij mensen die symptomen blijven houden ondanks het gebruik van alle andere
anti-anginale behandelingen.
Angiotensine-converterende enzymremmers en angiotensine II receptorblokkers
Angiotensine-converterend enzym (ACE)
remmers en angiotensine II receptorblokkers (ARB's) kunnen de hartvergroting verminderen en de overlevingskans voor veel mensen vergroten.
Daarom worden deze medicijnen meestal in de eerste dagen na een hartaanval
gegeven en onbeperkt voorgeschreven.
Statines Statines worden al lang gebruikt om kransslagaderaandoeningen te helpen voorkomen, maar artsen hebben onlangs ontdekt dat ze op korte termijn ook gunstig zijn voor mensen met een acuut coronair syndroom. Artsen geven een statine aan mensen die er nog geen nemen.
Antiplateletmedicijnen
Mensen die denken dat ze mogelijk een hartaanval hebben, moeten onmiddellijk na het bellen van een ambulance een aspirinetablet kauwen. Als aspirine thuis niet wordt
ingenomen of niet wordt gegeven door hulpverleners, wordt het onmiddellijk in het ziekenhuis gegeven. Deze therapie verbetert de overlevingskansen door de grootte van het stolsel (indien aanwezig) in de kransslagader te verkleinen. Mensen kunnen ook andere soorten antiplateletmedicijnen krijgen, zoals clopidogrel, ticlopidine of ticagrelor, die via de mond worden ingenomen, of glycoproteïne IIb/IIIa-remmers die via de ader (intraveneus) worden toegediend.
Medicijnen die stolsels oplossen
Medicijnen die stolsels oplossen (trombolytica) worden intraveneus toegediend om de slagaders te openen als percutane coronaire interventies niet kunnen worden
uitgevoerd binnen 90 minuten nadat de persoon in het ziekenhuis is aangekomen.
Antistollingsmiddelen
De meeste mensen krijgen ook een antistollingsmedicijn, zoals heparine, om de vorming van bijkomende bloedklonters te helpen voorkomen.
Vaak wordt zuurstof toegediend via neuspijpen of een gezichtsmasker. Door het hart meer zuurstof te geven, kan schade aan het hartweefsel tot een minimum worden beperkt.
Bronnen:
| Laatste wijziging: 24 november 2023 | Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |