| Stollingsstoornissen veroorzaakt door circulerende anticoagulantia | meer bloed |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Soms zorgt een storing in het immuunsysteem van het lichaam ervoor dat het antilichamen maakt die de eigen weefsels van de persoon aanvallen (auto-antilichamen) in plaats van vreemde of gevaarlijke stoffen aan te vallen. Zulke aandoeningen worden auto-immuunziekten genoemd.
Circulerende anticoagulantia zijn meestal autoantilichamen die zich spontaan (uit zichzelf en zonder bekende oorzaak) ontwikkelen en de activiteit van een specifieke stollingsfactor (een eiwit dat het bloed helpt stollen) verminderen en daardoor overmatig bloeden veroorzaken (zie ook Overzicht van bloedstollingsstoornissen). Het immuunsysteem kan bijvoorbeeld een auto-antilichaam produceren tegen stollingsfactor VIII of factor V. Deze antilichamen worden circulerende anticoagulantia genoemd omdat ze zich verplaatsen (circuleren) in de bloedbaan.
Circulerende anticoagulantia veroorzaken meestal overmatige bloedingen. Sommige mensen met bepaalde typen circulerende anticoagulantia ontwikkelen echter bloedstolsels in een slagader of ader in plaats van overmatige bloedingen. Dergelijke bloedstolsels kunnen de bloedstroom afsluiten en roodheid en zwelling veroorzaken, evenals schade aan het weefsel dat door het bloedvat wordt gevoed.
Factor VIII en factor IX antistollingsmiddelen
Antistoffen tegen factor VIII ontwikkelen zich bij ongeveer 30% van de mensen met ernstige hemofilie A. De antistoffen ontwikkelen zich als complicatie van herhaalde blootstelling aan normale factor VIII-moleculen die worden toegediend om de hemofilie te behandelen. Ook mensen met ernstige hemofilie B kunnen antistoffen tegen factor IX ontwikkelen, hoewel dit slechts bij ongeveer 3% van de mensen voorkomt.
Factor VIII auto-antistoffen komen ook af en toe voor bij mensen zonder hemofilie. Zo kunnen factor VIII-antistoffen ontstaan bij vrouwen die net bevallen zijn of bij mensen met een auto-immuunziekte, zoals reumatoïde artritis of systemische lupus erythematosus. Soms ontwikkelen oudere mensen zonder duidelijke onderliggende aandoening factor VIII-antistollingsmiddelen.
Mensen met een factor VIII-anticoagulans kunnen levensbedreigende bloedingen krijgen.
Er wordt bloedonderzoek gedaan, waaronder het meten van de hoeveelheid factor VIII of de hoeveelheid factor IX.
Bij vrouwen na de bevalling kunnen de auto-antistoffen spontaan verdwijnen. Anders kunnen mensen zonder hemofilie medicijnen krijgen zoals cyclofosfamide, corticosteroïden of rituximab om de productie van autoantilichamen te onderdrukken. Mensen met antistoffen tegen factor VIII die bloeden, kunnen ook geactiveerde factor VII krijgen.
Er zijn verschillende nieuwe geneesmiddelen beschikbaar of in onderzoek voor gebruik bij mensen met hemofilie en isoantilichamen tegen factor VIII of factor IX.
Bronnen:
| Laatste wijziging: 08 augustus 2023 | Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |