Infectieuze artritis in een kunstgewricht meer botten, spieren, gewrichten  
  Kunstgewrichtsontsteking
  Prothesegewrichtsontsteking
  Prothesegewrichtsontsteking

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Wat is het?
Kunstgewrichten kunnen geïnfecteerd raken door bacteriën.

  • bacteriën kunnen het kunstgewricht infecteren tijdens of na de operatie en zo een infectie veroorzaken
  • symptomen zijn pijn, zwelling en bewegingsbeperking
  • de diagnose is gebaseerd op de symptomen, een onderzoek en de resultaten van een combinatie van tests
  • soms kunnen infecties in kunstgewrichten worden voorkomen door vóór bepaalde ingrepen antibiotica te nemen
  • geïnfecteerde kunstgewrichten moeten worden vervangen en mensen moeten lange tijd antibiotica slikken

Oorzaak   
Vaak moeten mensen met een ernstige gewrichtsaandoening hun gewricht laten vervangen (artroplastie). Infecties komen vaker voor in kunstgewrichten (prothesegewrichten) dan infecties in natuurlijke gewrichten. Vaak ontstaan infecties van kunstgewrichten wanneer bacteriën binnendringen in:

  • het gewricht tijdens de operatie
  • de wond kort na de operatie
  • de bloedbaan na de operatie

Bacteriën kunnen in de bloedbaan terechtkomen via een huidinfectie, longontsteking, een tandheelkundige ingreep, een ingreep waarbij een instrument in het lichaam moet worden ingebracht (een invasieve ingreep genoemd), een infectie van een katheterbuisje in de bloedbaan of een urineweginfectie.

Ongeveer twee derde van de infecties ontwikkelt zich binnen 1 jaar na de operatie. Tijdens de eerste maanden na de operatie zijn stafylokokken de meest voorkomende bacteriën.

Symptomen   
Symptomen van een geïnfecteerd kunstgewricht zijn pijn, zwelling en een beperkt bewegingsbereik.

Sommige mensen hebben een val in de weken voor het begin van de symptomen van de infectie.

Ongeveer 20% van de mensen is geopereerd om iets aan hun kunstgewricht te corrigeren voordat de symptomen begonnen.

Sommige mensen ontwikkelen aanhoudende gewrichtspijn wanneer ze rusten of gewicht dragen op het gewricht, zelfs na vele maanden van succesvol herstel van de operatie.

Diagnose   

  • analyse en kweek van gewrichtsvloeistof
  • röntgenfoto's en mogelijk een botscan of scan van witte bloedcellen

Artsen baseren de diagnose van een geïnfecteerd kunstgewricht op symptomen, een onderzoek en de resultaten van een combinatie van tests.

Artsen onderzoeken het kunstgewricht om te zien of zich een sinuskanaal heeft ontwikkeld. Een sinuskanaal is een abnormaal kanaal van het gewricht naar de huid dat kan ontstaan bij een infectie.

Artsen nemen een monster gewrichtsvloeistof af met een naald (gewrichtsaspiratie) en laten dit in een laboratorium onderzoeken op een verhoogd aantal witte bloedcellen en testen op bacteriën en andere organismen. In het laboratorium wordt de infecterende bacterie gekweekt en geïdentificeerd (een kweek genoemd).

Artsen maken meestal röntgenfoto's om te zien of het kunstgewricht los is komen te zitten of dat er nieuw bot is gaan vormen. Er kan ook een botscan (beelden van het bot die worden gemaakt na het injecteren van radioactief technetium) of een scan van de witte bloedcellen (beelden die worden gemaakt na het injecteren van radioactieve indiumgelabelde witte bloedcellen in een ader) worden gemaakt.

Als andere tests infectie niet hebben uitgesloten, verzamelen artsen weefsel rond het kunstgewricht tijdens een chirurgische ingreep en sturen dit naar een laboratorium voor kweek en analyse.

Preventie   

Mensen met kunstgewrichten moeten met hun tandarts of arts bespreken of ze preventieve antibiotica nodig hebben vóór medische ingrepen (profylaxe genoemd). Procedures waarvoor soms preventieve antibiotica worden gegeven, zijn onder andere procedures aan het gebit, de spijsverteringsorganen en de urinewegen.

Soms controleren artsen op de aanwezigheid van Staphylococcus aureus bacteriën voor een operatie om een gewricht te vervangen. Met een wattenstaafje wordt een monster van de binnenkant van de neus genomen en onderzocht op bacteriën. Als deze bacterie wordt aangetroffen, kan er een antibiotische zalf in de neus worden aangebracht om infecties te helpen voorkomen.

Behandeling   

  • vervanging van het kunstgewricht
  • langdurige antibioticatherapie

De volledige behandeling van een geïnfecteerd kunstgewricht duurt lang.

Meestal wordt een geïnfecteerd kunstgewricht geheel of gedeeltelijk verwijderd (revisie-artroplastiek) en worden het cement, de pusverzamelingen (abcessen) en de geïnfecteerde weefsels eromheen ook verwijderd. Er wordt dan onmiddellijk een nieuw kunstgewricht geïmplanteerd, of er wordt een spacer gevuld met antibiotica ingebracht en 2 tot 4 maanden later wordt een nieuw kunstgewricht geïmplanteerd met antibiotisch cement. Mensen die beide opties ondergaan, hebben een langdurige antibioticatherapie nodig. Of ze nu onmiddellijk worden vervangen of maanden later, veel (hoewel minder dan de helft) van de nieuwe kunstgewrichten raken ook geïnfecteerd.

Als mensen een operatie niet kunnen verdragen, kunnen artsen alleen een langdurige antibioticatherapie proberen.

Soms wordt het kunstgewricht of delen ervan verwijderd omdat mensen een ongecontroleerde infectie hebben of te veel bot hebben verloren. Na deze ingreep kunnen artsen de botten die het gewricht vormen al dan niet aan elkaar vasthechten.

In zeldzame gevallen, als de infectie niet op een andere manier kan worden bestreden, moet het deel van het ledemaat dat het gewricht bevat operatief worden verwijderd (geamputeerd).


Bronnen:

Laatste wijziging: 22 augustus 2023 Colofon  Disclaimer  Privacy  Zoeken  Copyright © 2002- G. Speek

  Einde van de pagina