| Endocriene functie | meer hormonaal |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
|
Wat is het? Lage-druk hoofdpijn ontstaat wanneer hersenvocht wordt verwijderd tijdens een ruggenprik (lumbaalpunctie) of weglekt door een cyste of scheur in een van de weefsellagen die het ruggenmerg bedekken (hersenvliezen). Het verlies van deze vloeistof, die rond de hersenen stroomt en ze beschermt, vermindert de druk rond de hersenen. |
De belangrijkste functie van endocriene klieren is het rechtstreeks afscheiden van hormonen in de bloedbaan. Hormonen zijn chemische stoffen die de activiteit van een ander deel van het lichaam (doellocatie) beïnvloeden. In wezen dienen hormonen als boodschappers, die activiteiten in het hele lichaam controleren en coördineren.
Als een hormoon een doelwit bereikt, bindt het zich aan een receptor, net zoals een sleutel in een slot past. Zodra het hormoon zich aan zijn receptor bindt, zendt het een boodschap uit die ervoor zorgt dat de doellocatie een specifieke actie onderneemt. Hormoonreceptoren kunnen zich in de celkern of op het celoppervlak bevinden.
Uiteindelijk regelen hormonen de functie van hele organen en beïnvloeden ze uiteenlopende processen zoals groei en ontwikkeling, voortplanting en het metabolisme van voedingsstoffen. Hormonen beïnvloeden ook de manier waarop het lichaam energie verbruikt en opslaat en regelen het volume van vocht en het niveau van zouten en suiker (glucose) in het bloed. Zeer kleine hoeveelheden hormonen kunnen zeer grote reacties in het lichaam teweegbrengen.
Hoewel hormonen door het hele lichaam circuleren, beïnvloedt elk type hormoon alleen bepaalde organen en weefsels. Sommige hormonen beïnvloeden slechts één of twee organen, terwijl andere invloed hebben in het hele lichaam. Zo heeft schildklierstimulerend hormoon, geproduceerd in de hypofyse, alleen invloed op de schildklier. Daarentegen heeft schildklierhormoon, geproduceerd in de schildklier, invloed op cellen in het hele lichaam en is betrokken bij belangrijke functies zoals het reguleren van de celgroei, het regelen van de hartslag en het beïnvloeden van de snelheid waarmee calorieën worden verbrand. Insuline, afgescheiden door de eilandjes van de alvleesklier, beïnvloedt de verwerking (stofwisseling) van glucose, eiwitten en vetten in het hele lichaam.
De meeste hormonen zijn afgeleid van eiwitten of hun bouwstenen (aminozuren genaamd). Andere zijn steroïden, vetachtige stoffen die zijn afgeleid van cholesterol.
| Belangrijkste hormonen | ||
| Waar wordt hormoon geproduceerd | Hormoon | Functie |
| Vetweefsel | Leptine | Regelt de energiebalans door de eetlust te controleren |
| Resistine | Blokkeert de effecten van insuline op spieren |
| Bijnieren | Aldosteron | Helpt de zout- en waterbalans te reguleren door de nieren zout en water te laten vasthouden en kalium te laten uitscheiden |
| Cortisol | Heeft wijdverspreide effecten in het hele lichaam Werkt vooral ontstekingsremmend Onderhoudt de bloedsuikerspiegel, bloeddruk en spierkracht Helpt de zout- en waterbalans te controleren |
|
| Dehydroepiandrosteron (DHEA) | Wordt gebruikt bij de productie van androgenen (mannelijke geslachtshormonen) en oestrogenen (vrouwelijke geslachtshormonen) Heeft effecten op botten, stemming en het immuunsysteem |
|
| Epinefrine en noradrenaline | Stimuleren hart, longen, bloedvaten en zenuwstelsel |
| Spijsverteringskanaal | Cholecystokinine | Regelt de samentrekkingen van de galblaas waardoor gal in de darm komt Stimuleert het vrijkomen van spijsverteringsenzymen uit de alvleesklier |
| Ghreline | Regelt de afgifte van groeihormoon door de hypofyse Veroorzaakt hongergevoel |
|
| Glucagon-achtig peptide | Verhoogt de afgifte van insuline door de alvleesklier | |
| Vasoactief darmpolypeptide | Regelt de activiteit van gladde spiercellen, de afscheiding van epitheelcellen en de bloedstroom in het maagdarmkanaal |
| Hypothalamus | Corticotropine-afgevend hormoon | Stimuleert de afgifte van corticotropine (ook wel adrenocorticotroop hormoon [ACTH] genoemd) |
| Gonadotrofine-afgevend hormoon | Stimuleert afgifte van luteïniserend hormoon en follikelstimulerend hormoon | |
| Groeihormoon-vrijmakend hormoon | Stimuleert de afgifte van groeihormoon | |
| Somatostatine | Remt afgifte van groeihormoon, schildklier-stimulerend hormoon en insuline | |
| Thyrotropine-releasing hormoon | Stimuleert afgifte van schildklier-stimulerend hormoon en prolactine |
| Nieren | Erytropoëtine | Stimuleert de aanmaak van rode bloedcellen |
| Renine | Regelt het natrium-, kalium- en vochtgehalte dat de bloeddruk beïnvloedt |
| Eierstokken | Oestrogeen | Regelt de ontwikkeling van vrouwelijke geslachtskenmerken en het voortplantingssysteem |
| Progesteron | Bereidt het baarmoederslijmvlies voor op de innesteling van een bevruchte eicel en bereidt de borstklieren voor op het afscheiden van melk |
| Alvleesklier | Glucagon | Verhoogt de bloedsuikerspiegel |
| Insuline | Verlaagt de bloedsuikerspiegel Beïnvloedt de verwerking (stofwisseling) van suiker, eiwit en vet in het hele lichaam |
| Bijschildklieren | Bijschildklierhormoon | Regelt de botvorming, de calciumspiegel in het bloed en de uitscheiding van calcium en fosfor door de nieren |
| Hypofyse | Corticotropine (ook wel adrenocorticotroop hormoon [ACTH] genoemd) | Regelt de productie en afscheiding van hormonen door de bijnieren |
| Groeihormoon | Regelt groei en ontwikkeling Bevordert eiwitproductie |
|
| Luteïniserend hormoon en follikelstimulerend hormoon | Regelt voortplantingsfuncties, waaronder de productie van sperma en zaad bij mannen en eirijping en menstruatiecycli bij vrouwen Regelt mannelijke en vrouwelijke geslachtskenmerken (waaronder haarverdeling, spiervorming, huidtextuur en -dikte, stemhoogte en misschien zelfs persoonlijkheidskenmerken) |
|
| Oxytocine | Zorgt ervoor dat de spieren van de baarmoeder samentrekken tijdens de bevalling en na de bevalling en stimuleert het samentrekken van de melkkanalen in de borst, waardoor de melk naar de tepel wordt geleid. | |
| Prolactine | Start en onderhoudt de melkproductie in de borstklieren (borstklieren) | |
| Schildklier-stimulerend hormoon | Stimuleert de productie en afscheiding van hormonen door de schildklier | |
| Vasopressine (antidiuretisch hormoon) | Zorgt ervoor dat de nieren water vasthouden om uitdroging te voorkomen en helpt samen met aldosteron de bloeddruk te regelen |
| Placenta | Choriongonadotrofine | Stimuleert de eierstokken om progesteron af te geven tijdens de vroege zwangerschap |
| Oestrogeen en progesteron | Houdt de baarmoeder ontvankelijk voor de foetus en de placenta tijdens de zwangerschap |
| Testikels | Testosteron | Regelt de ontwikkeling van mannelijke geslachtskenmerken en het voortplantingssysteem |
| Schildklier | Calcitonine | Heeft de neiging om het calciumgehalte in het bloed te verlagen en helpt de calciumbalans te reguleren |
| Schildklierhormonen | Reguleren de snelheid waarmee het lichaam functioneert (stofwisseling) |
Hormoonfuncties
Om endocriene functies onder controle te houden, moet de secretie van elk hormoon binnen precieze grenzen worden geregeld. Het lichaam voelt normaal gesproken zelf
aan of er meer of minder van een bepaald hormoon nodig is.
Veel endocriene klieren worden geregeld door het samenspel van hormonale signalen tussen de hypothalamus, die zich in de hersenen bevindt, en de hypofyse, die zich aan de basis van de hersenen bevindt. Dit samenspel wordt de hypothalamus-hypofyse-as genoemd. De hypothalamus scheidt verschillende hormonen af die de hypofyse aansturen.
De hypofyse, ook wel de meesterklier genoemd, regelt op zijn beurt de functies van vele andere endocriene klieren. De hypofyse regelt de snelheid waarmee het hormonen afscheidt via een feedbacklus waarbij de bloedspiegels van andere endocriene hormonen de hypofyse een signaal geven om langzamer of sneller te gaan. De hypofyse merkt bijvoorbeeld wanneer de bloedspiegel van schildklierhormoon laag is en geeft schildklierstimulerend hormoon af, dat de schildklier vertelt om meer hormonen te maken. Als de schildklierhormoonspiegel te hoog wordt, merkt de hypofyse dat en verlaagt de hoeveelheid schildklierstimulerend hormoon, waardoor de hoeveelheid geproduceerd schildklierhormoon afneemt. Deze heen-en-weer aanpassing (feedback) houdt de hormoonspiegels in balans.
Veel andere factoren kunnen de hormoonfunctie beïnvloeden. Als een baby bijvoorbeeld aan de tepel van de moeder zuigt, stimuleert dat haar hypofyse om prolactine en oxytocine af te scheiden, hormonen die de productie en toevoer van moedermelk stimuleren. Een stijgende bloedsuikerspiegel stimuleert de eilandjes van de alvleesklier om insuline te produceren. Een deel van het zenuwstelsel stimuleert de bijnier om epinefrine te produceren.
Bronnen:
| Laatste wijziging: 29 december 2023 | Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |