Melasma meer huid  

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Wat is het?   
Melasma zijn donkerbruine pigmentvlekken die verschijnen op aan de zon blootgestelde delen van de huid, meestal het gezicht.

  • er verschijnen vlekken met een donkere kleur op de huid
  • artsen baseren de diagnose meestal op een onderzoek van de huid
  • de behandeling omvat bescherming tegen de zon en huidblekende crèmes

Melasma wordt waarschijnlijk veroorzaakt door een overproductie van het pigment melanine. Melanine wordt geproduceerd door gespecialiseerde huidcellen, melanocyten genaamd (zie Overzicht van huidpigmenten).

  • gespecialiseerde cellen, melanocyten genaamd, produceren het pigment melanine. Melanocyten zijn afkomstig van cellen in de diepste laag van de opperhuid, de basale laag genoemd

Een teveel aan pigment in de huid wordt hyperpigmentatie genoemd. Melasma verschijnt meestal tijdens de zwangerschap (het zogenaamde zwangerschapsmasker) en bij vrouwen die orale voorbehoedsmiddelen gebruiken, maar het kan bij iedereen voorkomen. De aandoening komt het meest voor bij en houdt langer aan bij mensen met een donkere huid. Tien procent van de gevallen komt voor bij vrouwen die niet zwanger zijn en bij mannen met een donkere huidskleur.

Mensen die veel tijd in de zon doorbrengen, lopen een verhoogd risico op melasma. Andere risicofactoren zijn auto-immuun schildklierafwijkingen en geneesmiddelen die de huid van sommige mensen gevoeliger maken voor de effecten van zonlicht.

Symptomen   
Er verschijnen onregelmatige, vlekkerige gebieden met een donkere kleur op de huid, meestal aan beide zijden van het gezicht. De pigmentatie komt het vaakst voor in het midden van het gezicht en op de wangen, het voorhoofd, de slapen, de bovenlip en de neus. Soms hebben mensen de vlekken alleen aan de zijkanten van het gezicht. In zeldzame gevallen komt melasma voor op de onderarmen. De vlekken jeuken niet en doen geen pijn en zijn alleen cosmetisch van belang.

Diagnose   

  • evaluatie door een arts
  • woudlichtonderzoek

De diagnose van melasma wordt gesteld op basis van een onderzoek van de huid.

Artsen kunnen een Wood light onderzoek doen om hyperpigmentatie in de bovenste lagen van de huid te onderscheiden van andere huidaandoeningen.

Behandeling   

  • bescherming tegen de zon
  • crèmes die de huid bleken
  • soms chemische peelings

Mensen met melasma moeten zonnebrandcrème met een beschermingsfactor (SPF) van 30 of hoger gebruiken, beschermende kleding dragen en blootstelling aan de zon vermijden om te voorkomen dat de aandoening erger wordt.

Behandelingen die op de huid worden toegepast zijn alleen effectief als de hyperpigmentatie de bovenste lagen van de huid treft. Huidblekende crèmes die hydrochinon, tretinoïne of een corticosteroïde bevatten, kunnen in combinatie worden gebruikt om de donkere vlekken lichter te maken. Hydrochinon mag alleen onder begeleiding van een arts worden gebruikt, omdat langdurig gebruik zelfs permanente hyperpigmentatie kan veroorzaken. Een crème met azelaïnezuur kan worden gebruikt in plaats van of in combinatie met hydrochinon, tretinoïne, of beide.

Artsen kunnen chemische peelings met glycolzuur of trichloorazijnzuur proberen bij mensen die niet reageren op huidblekende crèmes.

Laserbehandelingen en tranexaminezuur, een geneesmiddel dat via de mond wordt ingenomen, worden ook gebruikt.

Tijdens en na de behandeling moeten mensen zich goed tegen de zon beschermen, omdat de behandelingen de huid vatbaar maken voor zonnebrand. Bovendien kan zelfs een blootstelling aan de zon van enkele uren ervoor zorgen dat de hyperpigmentatie op de behandelde zones opnieuw begint, waardoor de resultaten van de maandenlange behandeling ongedaan zouden worden gemaakt.

Als de huid tegen de zon wordt beschermd, verdwijnt melasma vaak na een zwangerschap of na het stoppen van een oraal voorbehoedsmiddel. Bij mannen vervaagt melasma zelden.

Bronnen:

Laatste wijziging: 29 januari 2022 Colofon  Disclaimer  Privacy  Zoeken  Copyright © 2002- G. Speek
  Einde van de pagina