Hondsdolheid   Rabies meer infectie

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de samenvatting ('Quick Facts: Just the basics on this topic') uit de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Wat is het?   
Hondsdolheid is een dodelijke virusinfectie die bij mensen en dieren een ontsteking van de hersenen en het ruggenmerg (encefalitis) veroorzaakt.

  • de meest voorkomende manier om rabiës op te lopen is gebeten te worden door een besmet dier (vleermuis, wasbeer, stinkdier, vos, hond, kat)
  • het risico dat een dier het rabiësvirus bij zich draagt, hangt af van het soort dier, of het wild is of een huisdier, en waar het leeft
  • als u door een dier bent gebeten, moet u meteen naar de dokter om te laten onderzoeken of u rabiësinjecties nodig hebt
  • de symptomen treden meestal 30 tot 50 dagen na de beet op
  • als u meteen na de beet een rabiësinjectie krijgt, krijgt u bijna nooit rabiës
  • als u eenmaal symptomen hebt, kan geen enkele behandeling meer helpen en zult u waarschijnlijk sterven

Oorzaak   
Hondsdolheid wordt veroorzaakt door het hondsdolheidsvirus. Het virus komt veel voor bij bepaalde wilde dieren. Het hondsdolheidsvirus zit in het speeksel (spuug) van een besmet dier en kan dus door een beet worden doorgegeven. Dieren die een rabiësinenting hebben gehad, krijgen bijna nooit rabiës, dus kunnen ze geen rabiës aan mensen geven. In de Verenigde Staten is de meest voorkomende oorzaak van rabiës een beet van:

  • vleermuizen

Het kan zijn dat u niets merkt van een vleermuizenbeet, dus bezoek uw arts als u denkt dat u gebeten bent, bijvoorbeeld als u wakker werd met een vleermuis in uw kamer. Andere dieren die hondsdolheid in de Verenigde Staten verspreiden zijn wasberen, stinkdieren en vossen. Vogels en reptielen dragen geen rabiës bij zich. Knaagdieren (zoals ratten en muizen), eekhoorns en konijnen hebben geen rabiës overgebracht op mensen. De meeste huisdieren in de Verenigde Staten hebben een rabiësinenting gehad, dus zij veroorzaken bijna nooit rabiës bij mensen. Op plaatsen waar honden geen rabiësinentingen krijgen, zijn hondenbeten echter de meest voorkomende oorzaak van rabiës. Dergelijke plaatsen zijn onder meer Latijns-Amerika, Azië en Afrika.

Symptomen   
De symptomen beginnen meestal pas 30 tot 50 dagen (soms al na 10 dagen) na de besmetting. U kunt voelen:

  • pijn en gevoelloosheid op de plaats waar u gebeten bent
  • koorts en hoofdpijn
  • overal ziek
  • rusteloos, verward en oncontroleerbaar opgewonden
  • alsof u te veel speeksel in uw mond heeft
  • pijnlijke spierkrampen in uw keel en problemen met slikken, spreken en ademen

Uiteindelijk wordt uw herseninfectie zo erg dat u sterft.

Diagnose   
Artsen kijken naar uw symptomen en vragen naar beten van dieren. Artsen doen tests om het virus op te sporen, waaronder:

  • huidbiopsie (waarbij een stukje huid uit de achterkant van uw nek wordt genomen om onder een microscoop te bekijken)
  • speekseltest
  • ruggenprik (lumbaalpunctie) (met een lange naald wordt rugvloeistof uit uw onderrug gehaald)

Behandeling   
Preventie is de beste behandeling, want als de symptomen van rabiës eenmaal beginnen, kan geen enkele behandeling de ziekte nog stoppen. Artsen behandelen de symptomen wel om mensen op hun gemak te stellen.

Preventie   

  • voorkom dierenbeten door niet in de buurt te komen van wilde dieren of huisdieren die u niet kent
  • als u met dieren werkt, laat u dan inenten tegen rabiës voor het geval u aan het rabiësvirus wordt blootgesteld

Als een dier u bijt, maak de wond dan schoon met veel water en zeep en ga meteen naar de dokter. De dokter zal uw wond verder schoonmaken. De arts zal vragen stellen over het dier dat u heeft gebeten en de omstandigheden van de beet om te zien of u een risico op rabiës loopt. Enkele risicofactoren zijn:

  • wild dier, met name een vleermuis, vos, stinkdier of wasbeer
  • een dier dat ziek is of zich vreemd gedraagt
  • een huisdier dat niet is ingeënt of waarvan de eigenaar niet kan worden gevonden
  • hondsdolheid bij veel wilde dieren in uw omgeving

Als artsen denken dat u risico loopt, geven ze u:

  • een injectie met rabiës immuunglobuline rond de beet
  • rabiësvaccin, één dosis meteen en nog een aantal in de komende weken

Rabiës immuunglobuline valt het rabiësvirus in uw lichaam aan en beschermt u op korte termijn. Het rabiësvaccin zorgt ervoor dat uw immuunsysteem het virus aanvalt. Als u bent gebeten door een hond of een ander huisdier dat geen ziektesymptomen vertoonde, en het huisdier kan worden geobserveerd door de eigenaar of een dierenarts, kunnen artsen 10 dagen wachten om te zien of het dier symptomen van rabiës ontwikkelt. Als het dier na 10 dagen gezond is, had het geen rabiës toen het u beet. Als het dier symptomen krijgt, wordt u behandeld. Mensen die de immuunglobuline en alle vaccininjecties snel na de beet krijgen, krijgen bijna nooit rabiës.

Bronnen:

Laatste wijziging: 5 januari 2022 Colofon  Disclaimer  Privacy  Zoeken  Copyright © 2002- G. Speek
  Einde van de pagina